СПРЫТНЫ АДКАЗ

СПРЫТНЫ АДКАЗ

У дзень на вуліцы стаялі

Сяляне гурбою,

Смяяліся, жартавалі

Усе паміж сабою.

I як здаўна ў нас бывае

Пры гэтакай справе —

Адзін лоўка нешта збае,

А другі падправе…

Дый было іх там нямала,

Як стада авечак.

Аж праходзіць тут памалу

Нейкі чалавечак.

Дзень быў летні, не гультайскі,

Дык шоў мо да працы,

А ўвесь гэты тлум лайдацкі

Пачаў прыставаці,

Лезуць міма яго волі,

Быццам мухі ў вочы.

«Чаму, — кажуць, — брэшуць болей

Сабакі уночы?»

А той мовіць гэткім знакам:

«Хіба вось як будзе,

Што удзень брахаць сабакам

Памагаюць людзі!»