ВЫГАВАРЫЛАСЯ
ВЫГАВАРЫЛАСЯ
Неяк бачыць мне папала
Гэтку небыліцу,
Як кабета прадавала
На таргу курыцу.
Грэбень красны, сама чорна,
Але крылы рабы.
Непачэсна, непазорна —
От, вядома, ў бабы!
Дык праз гэтую прычыну,
Прызнацца вашэцям,
Ту мізэрную пташыну
Мала хто прымеціў.
Толькі нейкая купчыха
Туды прыдыбала
Ды, ці чуеш, як на ліха
Таргавацца стала.
Кажа: «Што за небыліца,
Хіба варта цуда?
Твая гэтая курыца
Дык жа вельмі худа!»
Баба тут не утрывала:
«То не дзіў, што ссохла.
Каб ты столькі пахварала,
То, напэўна б, здохла!»