ВЫГАВАРЫЛАСЯ

ВЫГАВАРЫЛАСЯ

Неяк бачыць мне папала

Гэтку небыліцу,

Як кабета прадавала

На таргу курыцу.

Грэбень красны, сама чорна,

Але крылы рабы.

Непачэсна, непазорна —

От, вядома, ў бабы!

Дык праз гэтую прычыну,

Прызнацца вашэцям,

Ту мізэрную пташыну

Мала хто прымеціў.

Толькі нейкая купчыха

Туды прыдыбала

Ды, ці чуеш, як на ліха

Таргавацца стала.

Кажа: «Што за небыліца,

Хіба варта цуда?

Твая гэтая курыца

Дык жа вельмі худа!»

Баба тут не утрывала:

«То не дзіў, што ссохла.

Каб ты столькі пахварала,

То, напэўна б, здохла!»