ЗІМОЮ

ЗІМОЮ

I страху мала,

Дзіва няма,

Што ўжо настала

У нас зіма.

Снегу ў калена

I белы шлях.

Там дзядзька сена

Вязе ў санях.

А другі — дровы

Прэ на убой.

Гоняць каровы

На вадапой.

Ніхто зімою

Не зол нічуць.

Дзеці капою

Са школкі йдуць.

Гоман і смешкі

У іх гарой,

То зноў у снежкі

Б’юцца парой.

То лепяць дзеда,

Хоць ў рукі — зноб [1].

А у суседа

Малоцяць боб.