ВЯСНА

ВЯСНА

Ужо прайшла зіма цяжкая,

Мароз, мяцеліца ліхая,

Паплыў з вадою крыгай лёд,

I снег ад сонца тае ў лёт.

Ужо вады паўны разоркі,

I зачарнеліся узгоркі,

Як бы сухія лішайкі,

Ды зашумелі ручайкі.

А знізу лёгкі ветрык вее,

Ды сонейка так цёпла грэе,

Бор неяк весела шуміць,

У лузё травіца зеляніць.

I ўсё ўжо будзіцца ад сна,

Бо набліжаецца вясна!

Аджылі дробныя мурашкі,

Чарвякі, матылькі, а пташкі

Шчабечуць, звоняць і пяюць,

Людзям ахвоты паддаюць.

Жавараначка ў прасторы

Шчабеча, як у сінім моры,

Плыве і бусел, і жураў,

I дрозд запеў і засвістаў.

А як тыкеля [5] ён засвішча,

Ляціць глушэц на такавішча.

Гудзіць лятучы тоўсты жук,

Балбоча ёмка цецярук,

Пішчаць дзесь чайкі на балоце,

Пліска хвастом трасе на плоце,

Гурчыць працяжна жабін хор,

I дзеці пруцца з хат на двор.

Прайшла зіма, як не бывала,

Усім лягчэй на сэрцы стала.

Настаў любы і мілы час,

Бо ўжо вясна прыйшла да нас!