ЗІМОЮ
ЗІМОЮ
I страху мала,
Дзіва няма,
Што ўжо настала
У нас зіма.
Снегу ў калена
I белы шлях.
Там дзядзька сена
Вязе ў санях.
А другі — дровы
Прэ на убой.
Гоняць каровы
На вадапой.
Ніхто зімою
Не зол нічуць.
Дзеці капою
Са школкі йдуць.
Гоман і смешкі
У іх гарой,
То зноў у снежкі
Б’юцца парой.
То лепяць дзеда,
Хоць ў рукі — зноб [1].
А у суседа
Малоцяць боб.